Wydaje się, że wszyscy wiemy, czym jest wampir. To pijąca krew nocna kreatura, o silnym magnetyzmie, wabiąca ofiary do swojej kryjówki lub atakująca je bezpośrednio. Są dziećmi ciemności, więc słońce je zabija, za dnia śpią w trumnie i wyłaniają się, by grasować po zachodzie słońca. Mogą bać się czosnku, wody święconej czy krucyfiksu. W zasadzie kolejny złoczyńca zaczerpnięty ze starych legend, demon z filmów i przerażających opowieści.
Ale tak naprawdę wampiry skrywają o wiele więcej tajemnic.
Pierwsze wampiry pojawiły się już w starożytności, gdzie legendy o krwiopijcach terroryzowały ludzi od Egiptu po Grecję. Ale prawdziwym złotym wiekiem wampirów okazał się wiek średniowiecza. Termin „wampir” jeszcze nie istniał, ale ludzie, głównie w Europie, uważali je za plagę – bardzo łatwo też było nim zostać.
Jednym z pierwszych europejskich wampirów mogła być osoba, która przypadkiem była: nieochrzczona, zdradzała współmałżonka, była dłużnikiem lub osobą podłą / okrutną, cierpiała na jakąś chorobę i umierała na nią; także szaleńcy, złodzieje, samobójcy… było wiele możliwości cieszenia się życiem po śmierci. Aby zapobiec atakom, ludzie dekapitowali korpus i umieszczali głowę w nogach ciała. Czasami umieszczali ostre przedmioty pod brodą, aby wampir, podnosząc się z grobu, sam odciął sobie głowę. Powszechną praktyką było również topienie ciała w kałuży, kładzenie kamienia na grobie czy grzebanie na rozstaju dróg.
Wiadomo na pewno, wampiry, nawet jeśli nie zostały tak nazwane, „istniały” w życiu zwykłych ludzi przez wiele wieków, aż stały się tematem najpopularniejszej powieści o wampirach, gotyckiego arcydzieła „Dracula”.
Książka Brama Stokera luźno oparta na historii Włada Palownika, słynnego z okrucieństwa władcy Transylwanii. Vlad stał się ojcem arystokratycznego wizerunku wampira, zrywając z wizją zwłok powstających ze świeżego grobu, potwora, tak, ale bez demonicznej brzydoty. To również zrodziło powszechną koncepcję uwodzicielskich demonów, które kuszą swoje ofiary i wysysają krew z ich nagiej szyi, hipnotyzując je wampirzym urokiem.
Wampiry stały się w końcu pożywką dla rozgrzanej wyobraźni ludzkości. Od Anne Rice – która przedstawiała wampiry jako wyrafinowanych dżentelmenów obserwujących przemijanie wieków, po Stephenie Meyer, która pisała o nastoletniej miłości wampira do śmiertelnika – książki, filmy, gry: wampiry wydają się być wszędzie, w wielu formach i rodzajach. Ludzie lubią fantazjować, a wampiry, które wyrosły z wizji Brama Stokera, są kuszącym przykładem doskonałych złoczyńców, których kochasz nienawidzić lub po prostu kochasz.
TROCHĘ INFO
Od Azji po Europę i Afrykę – spis wampirzej braci.
Skąd wzięło się słowo „wampir”?
Jak zabić (lub odstraszyć) wampira
Czyli jak się bronić przed strzygoniem.
Najsławniejszy realnie żyjący „wampir”.
Krawa grafka, o której powstała wampirza legenda.